Dit artikel is geschreven door
Elisabeth Waverijn

Elisabeth Waverijn is redacteur bij Texelse Media

10 vragen aan... Myrthe

Deze week beantwoordt Myrthe, vanwege haar werk zonder achternaam, onze 10 vragen. Ze werd in een vorige aflevering doorgegeven door Heike Faßbender. Heike vertelde over haar: “Ik ken Myrthe van het sporten; ze is officier bij de marine en vaart in een onderzeeër. Ik heb daar heel veel bewondering voor en denk dat ze veel kan vertellen.”

Meer over Myrthe

Myrthe werd geboren in Stadskanaal en groeide op in Drenthe. Na de middelbare school wilde ze luchtvaartechniek studeren, wat alleen in Delft of in Amsterdam kon. Zodoende verhuisde ze op haar zeventiende naar Amsterdam, waar ze vier jaar heeft gestudeerd. De Luchtmacht bleek toch niet bij haar te passen en ze kwam bij de Onderzeedienst terecht. “Ik heb vier jaar op onderzeeboten gevaren en daar was ik systeemverantwoordelijk officier. Dan ben je verantwoordelijk voor het technisch platform en stuur je een team van specialisten aan die het platform onderhouden. Verder ben je verantwoordelijk bij calamiteiten, zoals een brand of lekkage aan boord. Inmiddels heb ik een functie aan de wal als operationeel engineer. Ik vertegenwoordig de eenheden in bijvoorbeeld het modificatieproces, als er dingen aangepast moeten worden aan de boot. Ik werk dus aan het ondersteunen en in stand houden van de onderzeeboten.” Op haar werk leerde ze haar vriend, een echte Texelaar, kennen dus op die manier is ze op het eiland beland.

Hoe kwam je bij de onderzeedienst?

“Ik schreef mijn scriptie bij de Luchtmacht en op dat moment dacht ik dat ik officier bij de Luchtmacht zou worden. Maar ik was 21 en wilde graag avonturen meemaken. Bij de Luchtmacht ga je als Officier Techniek niet vaak op missie. Mijn scriptiebeoordelaar zei toen: ‘Je moet eens gaan kijken bij de Marine, ik denk dat de Onderzeedienst wel iets voor je is.’ Toen zei ik nog: ‘Ik ga wel naar de Marine om te varen, maar echt niet op een onderzeeboot’. Uiteindelijk zat ik op het KIM, waar ik de officiersopleiding heb gedaan, en toen kwam ik erachter dat ik wel bij de Onderzeedienst moest zijn.”

Wat doe je graag in je vrije tijd?

“Sinds kort doe ik yoga en dat doet me heel goed. Verder ga ik graag zweefvliegen. Vroeger wilde ik piloot worden, maar toen ik ging studeren was het crisis in de luchtvaart en daarom zeiden mijn ouders dat ik eerst moest gaan studeren. Toen ben ik luchtvaartechniek gaan studeren, maar ik wilde nog steeds graag vliegen. Daarom ben ik gaan zweefvliegen en dat doe ik nog steeds. Ik ben normaal gesproken best een druk persoon en van vliegen word ik heel rustig. Ik vlieg wel solo, maar heb geen brevet, dus kan ik niet ver weg van het vliegveld. Maar dat vind ik eigenlijk niet erg.”

Wat doe je precies op de onderzeeboot?

“Met de onderzeeboot ging ik mee op allerlei missies en trainingen. Dat kan soms best spannend zijn, als je bijvoorbeeld iemand onder water af moet zetten. Hoe je een reis beleeft is afhankelijk van wat voor missie je doet en hoeveel calamiteiten er zijn. De reis duurt zo’n twee tot drie maanden en vaak is het eigenlijk heel rustig. Je hebt geen telefoonbereik aan boord dus je bent helemaal afgesloten van de buitenwereld. De dynamiek aan boord vind ik heel fijn en het is heel anders dan op bovenwaterschepen. Het is minder hiërarchisch, kennis is belangrijker dan wat voor rang je hebt of wat voor functie je bekleedt. Verder ben je heel hecht met het team, leef je dicht op elkaar en heb je weinig privacy. Er zijn maximaal 62 mensen aan boord; de helft slaapt en de andere helft is aan het werk.”

Hoe vind je het op Texel?

“Het is anders dan waar ik vandaan kom. De Texelaars zijn socialer dan de Groningers. Een Groninger heeft vaak aan twee woorden genoeg en komt daardoor botter over. Mijn vriend kan soms uren in een winkel staan, omdat hij mensen tegenkomt en blijft kletsen. Daarnaast vind ik het leuk dat bij ons op de buurt een soort ruilhandel bestaat. Jij hebt wat nodig en ik heb iets nodig, dan help ik jou daarmee en andersom. Dat heb ik nergens anders op die manier gezien. Verder houd ik van de festivals op Texel. Ik ga in de zomer graag naar evenementen als Sompop en Sunbeats.”

Is er iets wat je mist op Texel?

“Ik weet dat ik hier backlash op ga krijgen, maar: een brug! Ik ga voor mijn werk elke dag op en neer naar Den Helder en ik heb veel familie en vrienden aan de overkant. Eerlijk gezegd kan ik er niet aan wennen dat ik me moet aanpassen bij de vertrektijden van de boot. Ik mis hem dan ook regelmatig. Na vier jaar zou je denken dat ik daarop ingesteld zou zijn…”

Heb je een favoriete reisbestemming?

“Ik ben met de onderzeeboot op veel plekken geweest. We zitten dan vaak een weekend in een hotel om te herbevoorraden. Meestal is dat rond Europa, maar we zijn bijvoorbeeld ook in Colombia geweest. Dat vind ik tot nu toe het mooiste land waar ik ooit geweest ben. De muziek stond overal hard aan en iedereen was aan het dansen, dat vond ik heel bijzonder om te zien. Ik zou daar graag nog eens naar teruggaan. Het Caraïbisch gebied vind ik altijd een fijne reisbestemming.”

Wat is je favoriete plek op Texel?

“Het strand, het maakt niet uit welk strand. Verder kom ik ook graag op mijn hardlooproute door het bos, op de plek waar de Schotse Hooglanders vrij rondlopen.”

Heb je nog een bepaalde toekomstdroom? 

“Het lijkt me heel tof om een keer te emigreren. Maar op wat voor manier en waar naartoe, dat weet ik nog niet. Defensie biedt hier wel mogelijkheden voor, dus ik zou dan moeten zien hoe dat zou kunnen. Het liefst zou ik naar een warm land gaan.”

Wie geef je door als volgende gast?

"Ramona Huijsman, ze woont vijf huizen verderop. Toen ik hier pas kwam wonen leerde ik haar kennen. Het klikte meteen tussen ons en er is een hechte vriendschap ontstaan. Ramona is een positief mens en ik heb heel veel respect voor haar doorzettingsvermogen. Ze is schilder van beroep en doet dat sinds kort voor zichzelf.”

Tekst: Elisabeth Waverijn

‘De missie op de onderzeeboot kan best spannend zijn’