Afbeelding

Het boek van Emily - ‘Binnen de lijntjes’

Kunst & cultuur

Dit boek is echt wat voor wie zin heeft om even lekker te lezen en niet te hoeven nadenken. Het lijkt een dik boek, maar je bent er zo doorheen. De schrijfster, Mireille Versteeg, is artiestenmanager van Guus Meeuwis geweest en dit is haar schrijfdebuut. Wat mij betreft een succes!

Het verhaal beschrijft een net gescheiden vrouw, Loes, moeder van een tweeling. Ze moet zich staande zien te houden tussen de ouders op school, die de kant van haar ex-man hebben gekozen. Loes vindt zichzelf niet zo passen tussen de ouders en de leraren, maar besluit zich van haar beste kant te laten zien door zich aan te sluiten bij de ouderwerkgroep. En ook dat heeft heel wat voeten in de aarde. Maar eerst lekker op vakantie voor het nieuwe schooljaar aanbreekt, haar eerste als gescheiden moeder. En daar ontmoet ze een heel leuke man. Al bedenkt Loes al gauw dat ze daar niet aan toe is nog. Vol frisse moed begint ze aan een nieuw schooljaar na een geslaagde vakantie, en wat blijkt? De nieuwe gymleraar is een bekende van Loes. Gevoel en verstand liggen nog weleens uiteen en dat wordt expliciet neergezet in het verhaal.

Het boek beschrijft een situatie van deze tijd. Gescheiden; hoe werkt dat met kinderen, hoe werkt het contact met de vader van je kinderen en hoe beïnvloedt je scheiding een potentiële nieuwe liefde? Maar ook: hoe vind je jezelf weer terug? Weekenden waarin je alleen bent, je alles opnieuw moet uitvinden, dingen moet verwerken, jezelf moet verzorgen in de chaos en hoe ga je jezelf dan weer aantrekkelijk vinden?

Het is geschreven in herkenbare en ook grappige taal en ik was er maar wat benieuwd naar of het een gelukkig einde zou krijgen. Maar gelukkig, zoals in de meeste liefdesverhalen is er sprake van ontmoeting, zijn er een hoop gebeurtenissen tussendoor, lijkt er een slechte afloop te komen en komt het uiteindelijk allemaal goed.

Voor het geval je eerst het einde van het boek leest (doe ik weleens) ben je nu al gerustgesteld; je weet dat het goedkomt. En eerlijk gezegd - ik ben een beelddenker als ik lees - had ik misschien wel even met Loes willen ruilen. De omschrijving van haar nieuwe vlam was wel wat, hoor! Misschien ook goed dat het bij de fantasie blijft in eigen beelden…