10 vragen aan... Pim Lexmond
10 vragen aan Erik-Jan Eveleens gaf een vorige keer in deze rubriek aan graag een vriend terug te willen zien. “Ik ken hem via Christiaan Rodenburg: hij was een goede vriend van ons allebei. Christiaans’ ziektebed heeft ons dichter bij elkaar gebracht: in die tijd waren we beiden veel te vinden op IJsboerderij Labora.” Tien vragen aan... Pim Lexmond.Even voorstellen
Pim Lexmond (32) woont met zijn vriendin Tessa en hun twee katten – Jut & Jul – in De Cocksdorp. Hij werkt als eerste stuurman op een sleephopperzuiger van Boskalis. Hij is zes weken aan het werk en zes weken thuis. De kerstversiering hangt Pim dit jaar op nabij Canada, waar hij de feestdagen op zee doorbrengt.
Jeugddroom
“Als kind wilde ik al naar zee. Mijn oom was kottervisser, mijn opa marconist op de Holland-Amerika Lijn. In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik nog even gedacht dat ik bij de marine wilde, tot ik me realiseerde dat ik niet zo van autoriteit houd. Mijn jeugddroom is uitgekomen en ik vind mijn werk nog steeds mooi. Boskalis verwacht van werknemers dat zij zelf de meest praktische, efficiënte en goedkope manieren vinden om het werk uit te voeren. Dat is een grote verantwoordelijkheid, maar brengt ook veel vrijheid met zich mee. Daarbij werk ik misschien veel uren, maar slechts 26 weken per jaar. Wie heeft het!?”
Mooiste plek
“De mooiste plek is op zee, als de zon opkomt. Het maakt niet uit waar ter wereld. In de zomer voeren we voor Westkapelle en zag ik de lucht urenlang van diep donkeroranje naar steeds lichter veranderen, tot de zon opkwam. Maar ook gewoon hier, achter de diek, is de zonsopkomst prachtig.”
Dagelijkse kost
“Als stuurman voor Boskalis moet ik regelmatig een medische keuring ondergaan. De laatste keer kwam daar uit dat mijn bloedsuikerwaarde en gewicht ietwat aan de hoge kant waren, dus ben ik gaan minderen met suiker en gezonder gaan koken. Waar ik eerst doorgaans aardappels en vlees at, eet ik nu groenten met kip. Roerbakken doe ik graag: het is simpel – je snijdt groenten in stukkies en gooit ze in de pan – en nog lekker ook. Een goede ontdekking. En het werpt z’n vruchten af: inmiddels ben ik al zes kilo kwijt.”
Passie
“De KNRM. Ik sloot me in 2008 aan bij station De Cocksdorp, omdat ik in de zes weken thuis graag ook een leuke activiteit om handen wilde hebben. We oefenen elke maandag en ik ga regelmatig even kijken bij de bouw van het nieuwe boothuis. Het is een gezellige club en we beschikken over mooi materieel. Het idee dat je voor mensen in nood het verschil kan maken, geeft voldoening. En niet geheel onbelangrijk: het blijft fantastisch om te varen, ook met slecht weer. Bij sommige meldingen maak ik behoorlijk wat adrenaline aan. Zo weet je als zeeman dat het in deze tijd van het jaar niet zo’n goed idee is om overboord te gaan. Met dat in je achterhoofd probeer je de boot zo snel mogelijk in het water te krijgen. Ik zit nu tien jaar bij de KNRM en mag blijven varen tot m’n 55ste. Dat mag ik graag halen.”
Als ik een dag burgemeester was...
“... zou ik stoppen met de idioterie in Waalenburg. Het levert niets op, alleen een handjevol vogelaars. Het idee van nieuwe natuur aanleggen gaat nergens over, al heeft het gebied wel potentie als mooie ijsbaan. Als het houwes is, bind ik de schaatsen onder. We betalen er immers voor, dus mogen we er ook gebruik van maken.”
Favoriete app
“Whatsapp. Het is de ideale manier om als ik op zee ben contact te houden met het thuisfront. Toen ik in 2008 begon met varen, was het draadloos internet nog belabberd en belde ik zo nu en dan naar huis. Nu hoef je niet meer te bellen en een heel gesprek te voeren, maar kan je zo nu en dan even een berichtje sturen als er iets in je opkomt. Soms bellen Tessa en ik twee weken niet, al komt het er ook wel eens van dat we elkaar evengoed om de dag nog telefonisch spreken.”
Wat te doen met een miljoen
“Als ik een miljoen win, zou ik zeker niet stoppen met werken. Wel zou ik een huis mét grote garage kopen: hier staat het schuurtje vol. Ik knutsel graag – zo maakte ik laatst een opbergbak voor op de slaapkamer – maar buiten wordt het te koud om te klussen. Op Texel moet het met een miljoen wel lukken om iets geschikts te vinden. Mocht ik nou €10 miljoen mogen besteden, dan zou ik voor een oude boerderij gaan, die van de buitenkant nog in originele staat is en binnen verrassend modern.”
Bewondering
“Ik heb bewondering voor mensen die vrijwilligerswerk doen, zoals mensen bij de brandweer of de KNRM. Als de pieper gaat, laten zij alles uit hun handen vallen om een ander te helpen. Of het nu ’s nachts, ’s morgens vroeg of ’s avonds laat is. Afgelopen april rukten we een keer uit en waren we pas om 3.00 uur thuis. Bij de mensen met een gewone baan gaat dan om 7.00 uur weer de wekker. Voor hen heb ik respect. Het werk is vrijwillig, maar zeker niet vrijblijvend.”
Volgende gast
“Wie ik graag terug zou willen zien in deze rubriek is John van Schaik. John is afgelopen februari begonnen bij IJsboerderij Labora, waar ik nog regelmatig te vinden ben. John heeft daar genoeg te doen en doet dat met passie: hij is een echte koeienman. Dat vind ik mooi om te zien.”