Foto Fitis: Tropische verrassing op het strand
Natuur Tussen schelpen, hout en stenen spoelden rond de jaarwisseling cacaobonen aan op het strand. Het waren er niet weinig: Mirjam Maria Roelofsen raapte een grote zak vol op om te verwerken in haar jutkunst en er lag nog veel meer. De vraag is waar ze ineens vandaan komen. Zo veel bonen kunnen niet ‘wild’ zijn. Het drama met de containers van de MSC Zoe vond pas op 2 januari plaats, daar kan het dus niets mee te maken hebben.Cacaovruchten worden eerst verwerkt in het land van herkomst. De bonen worden daarna in zakken van 60 kilo verscheept. Zo’n zak is ongetwijfeld ergens overboord geslagen. Als je leest wat er allemaal met die zaden moet gebeuren voor ze tot chocolade zijn verwerkt, begrijp je dat die ‘strandbonen’ nog niet geschikt zijn voor consumptie!
Sommige andere aangespoelde zaden zijn wel van wilde oorsprong. Natuurlijk van onze eigen kustplanten, zoals zeevenkel en zeekool. In de tropen groeien ook veel planten die voor het transport van hun zaden afhankelijk zijn van stromend water. Zo komen ze via rivieren soms uit het oerwoud in zee terecht. Spoelt zo’n tropisch drijfzaad een enkele keer bij ons aan, dan is het de oceaan overgestoken. De zeestroming voert wel Amerikaanse, maar geen Afrikaanse zaden in onze richting.
Het bekendste tropische drijfzaad is de kokosnoot. Ze vallen op de ‘bountystranden’ in zee en beginnen een reis naar een volgend strand om te ontkiemen. Je herkent echte wilde kokosnoten aan de gladde schil die er nog omheen zit. Bij bewerking wordt die verwijderd en komen de donkerbruine vezels tevoorschijn die we van kokosnoten in de winkel kennen. Dus alleen een gladde kokosnoot op het strand is een echte tropische verrassing!
Tekst en foto’s: Sytske Dijksen/Foto Fitis
Website Foto Fitis