Texpats: Doran en Renske in Zwitserland
Texpats Doran Pauka (27) en Renske van Raaphorst (29) verruilden in maart 2017 studentensteden Utrecht en Groningen voor Lausanne aan het Meer van Genève, in het Franstalige deel van Zwitserland. Renske werkt ter plaatse aan haar promotieonderzoek; Doran schreef in de afgelopen tijd zijn scriptie voor de opleiding Nieuwe Media & Digitale Cultuur en gaat als freelancer aan de slag. Ze hebben het naar hun zin in Zwitserland, maar zijn niet van plan lang in het land te blijven.Doran en Renske groeiden op in Den Burg. Doran ‘is er ien’ van Els Wennekedonk, die nog altijd op Texel woont, en Taco Pauka; Renske is de dochter van Wim van Raaphorst (overleden in 2002) en Mieke Plettenburg, nu samen met Wim Pool. Tijdens hun middelbare schooltijd kwamen Doran en Renske met elkaar in contact door een gezamenlijke vriend, met wie ze samen musiceerden. Doran is cellist, Renske speelt dwarsfluit. “En van het een kwam het ander”, aldus Doran. Na de middelbare school vertrokken beide Texelaars naar ‘de overkant’ om te studeren. Doran ging naar Utrecht en Renske naar Groningen. De vrienden verloren elkaar niet uit het oog. “We kennen elkaar inmiddels vijftien jaar, waarvan we drie jaar een relatie hebben.”
Schuld
Al snel kreeg Renske de mogelijkheid haar promotieonderzoek in het buitenland voort te zetten. “Dat we naar Zwitserland zijn verhuisd, is eigenlijk de schuld van de vrouw van mijn baas”, lacht Renske. “Als Française kon zij niet aarden in Groningen. Mijn baas vond een nieuwe basis in Lausanne en vroeg welke werknemers mee wilden.” Tijdens een avondje uit eten besloot Renske haar plannen te bespreken met Doran. “Ze was merkbaar zenuwachtig”, vertelt Doran. “‘Ik wil je iets vertellen’, zei ze toen opeens, dat was wel even schrikken. Maar toen ik wist waar het om ging, zei ik vrijwel direct dat ik mee zou gaan. Waarom niet?”
Regels
Zodoende woont het stel inmiddels bijna een jaar in Zwitserland. “Doran heeft zijn scriptiewerk meegenomen en kon veel regelen via Skype”, vertelt Renske. Het stel betrok een appartement dat werd gedeeld met een collega van Renske. In juni vonden Doran en Renske echter iets voor henzelf, aan de rand van de stad. “Het is een appartementencomplex met vooral oude mensen”, vertelt Doran. “Er zijn veel regels: zo mogen we de wasmachine alleen op gezette tijden gebruiken en op zondag geen muziek maken. Daar tegenover staat dat het er lekker rustig is - ons vorige appartement lag aan een drukke weg - en het uitzicht heel gaaf.”
Frans
Renske en Doran volgden op de middelbare school een paar jaar Frans, maar om zich te redden in Zwitserland was hiervan niet genoeg blijven hangen. “Ik heb voor de verhuizing nog een cursus Frans gedaan”, vertelt Renske. “Op het werk is Frans spreken misschien niet nodig en ook onder onze sociale contacten niet, maar verder wordt hier nauwelijks Engels gesproken. Als je bij de gemeente iets gedaan wil krijgen, is het wel handig je verstaanbaar te kunnen maken. Oefenen, dus!”
Community
Op sociaal gebied zijn Renske en Doran met name op elkaar aangewezen. “In Utrecht en Groningen hadden we beiden een eigen netwerk”, vertelt Doran. “Hier investeren we daar minder in, omdat we ook niet weten of en zo ja, voor hoe lang we in het land blijven.” Om toch een beetje te mengen, schreven Doran en Renske zich in bij een internationaal koor. Renske heeft bovendien een eigen bandje. “Het is fijn om niet alleen via het werk mensen te kennen en verder alles samen te doen. De Zwitserse bevolking is geneigd in de eigen community te blijven hangen en dat maakt het voor ons lastig contact te maken. Zwitsers zijn in het algemeen niet echt geïnteresseerd in mensen die ze niet kennen.”
Uitstapjes
In tegenstelling tot de Zwitserse bevolking, gaan Doran en Renske er wél graag op uit. “In de zomer trekken we de natuur in, nu het sneeuwseizoen is begonnen zullen we voor het eerst gaan skiën. Het weer is hier altijd mooi: in de zomer warm, in de winter koud, maar wel zonnig. We missen de Noordzee, maar hebben hier het Meer van Genève waar we ‘s zomers kunnen zwemmen. Ons favoriete dagje weg is een uitstapje naar Frankrijk met de boot over het meer. ‘Met de boot’ zorgt toch nog steeds voor een vakantiegevoel. Dan doen we daar boodschappen: Zwitserland is ontzettend duur.” Voor de kortere afstanden, die overigens wel uitgestrekt zijn over hoogteverschillen van zo’n zeshonderd meter, heeft Doran een step en Renske een racefiets. “Daar kijken de Zwitsers wel eens van op. Maar wat extra beweging is ook wel nodig met alle wijn, kaas en worst die hier worden genuttigd”, lacht Doran.
Zwitserse service
Behalve minder bivakkeren op eigen eilandjes, kunnen de Zwitsers volgens Doran en Renske meer van de Nederlanders leren: “De sfeer in Nederland is losser; Zwitsers zijn stugger en geslotener.” Alhoewel de strenge regels in het land het stel soms tegenstaan, kleven er ook voordelen aan. “Zo komt een pakketje niet tussen 8.00 en 17.00 uur, maar tussen 8.00 en 10.00 uur. Vertraging met het openbaar vervoer komt hier niet voor en indien wel, dan wordt uitgebreid excuses aangeboden. Bovendien zijn alle afgelegen plaatsen en bergdorpjes met het OV bereikbaar, wat niet lucratief kan zijn maar wel getuigt van goede service. Zo kunnen we ook wandelen in de bergen zonder auto. Vieze treinen vind je hier overigens ook niet: eerst betreedt een schoonmaakteam de wagon. Mensen stoppen hier voor zebrapaden, zijn beleefder en houden meer rekening met hun omgeving. Ook wij zijn een stuk netter geworden”, lacht Renske.
Een ander buitenland
Het contract van Renske loopt over een jaar af; ze heeft dan vijf jaar over haar promotieonderzoek gedaan. De toekomst van het stel staat dus niet vast. “Aangezien hier veel geld is voor de wetenschap, zouden we langer kunnen blijven”, vertelt Renske. “Of we dat willen, weten we echter niet zeker: we zijn erachter gekomen dat Zwitserland niet bij ons past. De cultuur matcht niet. Maar daar kom je alleen achter als je de stap maakt - we zijn dus evengoed blij dat we zijn gegaan.” De kans dat het volgende woonadres van het stel in Nederland is, is echter ook klein: “We willen graag een periode naar een ander buitenland”, vertelt Doran. “Als het aan de ouders van Renske ligt, naar Scandinavië: het lijkt ze wel wat ons daar te bezoeken. En voor zover wij er over nagedacht hebben, kunnen we ons daar best in vinden.”
In de rubriek ‘Texpats’ komen nieuwe eilandbewoners of oud-Texelaars, die hun geboortegrond hebben verlaten om elders een bestaan op te bouwen, aan het woord. Kent of bent u iemand die aan dit plaatje voldoet en geïnterviewd zou willen worden voor deze rubriek? Aanmelden of een suggestie doen kan via e-mail: redactie@texelsemedia.nl. De artikelen worden geplaatst in Texel dit
Weekend en op Texel-Plaza.
