Foto: Judith Ploegman
Foto: Judith Ploegman

“Ik was vastbesloten voor mijn vak te gaan”

Laatste ondernemersberichten
Jacqueline Jimmink uit Den Burg is onlangs benoemd tot meestergraveur bij het Nederlands Gilde van Goudsmeden. Slechts een paar mensen in Nederland mogen zich meestergraveur noemen, Jacqueline is een van de weinige vrouwen. “Ik wil me inzetten voor het behoud van mijn vak, zodat vrouwen op hun 24e naar een bergdorpje in Italië reizen om met handen en voeten, de taal onmachtig, het vak te leren. Of van Amerika naar Texel,” zegt ze beslist, want ze is vastbesloten een nieuwe generatie graveurs op te leiden.

Jacqueline was die 24-jarige vrouw die met niets dan een rugzak naar Italië reisde. “Het was Pasen. De hele familie zat bij elkaar in een helverlichte trattoria voor een feestmaaltijd. Ik sprak geen woord Italiaans, maar ik wist dat ik daar moest zijn als ik verder wilde in dit vak.” Ze was 22 toen ze klaar was met haar opleiding aan de MTS-vakschool in Schoonhoven. Ze vertrok naar België, naar de gewerenfabriek ‘Fabrique Nationale de Herstal’ in Luik, waar ze stage had gelopen. Ze graveerde taferelen in de bascule van jachtgeweren. “Daarna kwam ik terug naar Texel. Ik had een vriendje, we woonden samen. Hij was zeeman en droomde ervan de zeeën te bevaren. Ik droomde ook van reizen, maar dan over land. Ik ontmoette op een beurs in Duitsland een vrouw die een autoriteit was op het gebied van staalgravures. Ze zag mijn talent en adviseerde me in de leer te gaan bij het graveeratelier van Cesare Giovanelli in Gardone Val Trompia in Brescia, die wapens graveerde voor de Beretta-fabriek. Ik was niet ongelukkig op Texel, maar ik miste iets, wilde voor mijn vak gaan en ben naar Italië vertrokken.”

Met handen en voeten

Ze leerde het vak met handen en voeten en werkte zich drie slagen in de rondte, tot ze op een dag een gravure maakte van een buffel en haar meester overtrof. “Het duurt een jaar of tien voor je in staat bent je brood te verdienen met dit vak. Het is heel specialistisch werk. Je moet kunnen tekenen, dat is het voorbereidende werk. Daarna zet je de tekening over. Dan mag er niets meer mis gaan, graveren is geen spontane techniek. Je ziet elke verkeerd gezette streep.” Ze haalt een dik boek te voorschijn: “Il Grande Libro Delle Incisioni, het belangrijkste naslagwerk op het gebied van gravures op staal.” In het boek staan potloodtekeningen van Jacqueline en de gravure die ze maakte op de bascule van een jachtgeweer van wapenfabrikant Browning.

Naar Milaan om te specialiseren

In 1995 ging ze naar Milaan. Ze volgde opleidingen, ontwikkelde haar artistieke kwaliteiten en ging uiteindelijk voor upper class-juwelier Gianmaria Buccellati werken. “Ik zag het als een training. Gravures op geweren moeten voorkomen dat een jachtgeweer oplicht, waardoor wild opgeschrikt wordt. Juwelen moeten juist glanzen, of de zettingen van de ingezette edelstenen laten glanzen. Het is een subtiel spel van schaduw en licht.” Ze laat foto’s zien in een vuistdikke catalogus van Buccellati, haar werk komt er in voor. “Dit lijkt fluweel, dat is het effect van lichtinval door het met specialistisch gereedschap te satineren. Dat doe je hiermee, met een heel fijne haarsteker.” Ze houdt een vergrootglas bij de fijne tandjes en zelfs dan zijn ze nauwelijks zichtbaar. Hoewel ze dat oorspronkelijk niet van plan was, bleef ze zes jaar in Milaan. “Ik was onderdeel van grote, megadure projecten. We werkten voor oliesjeiks, voor Zwitserse klokkenmakers die klokken produceerden met ingelegde edelstenen, belangrijke zilverfabrieken en steenrijke opdrachtgevers. Het gaf me de kans te specialiseren. Ik was 24/7 met mijn vak bezig.”

Perfectionistische wereld

Ze trouwde met een Nederlandse man, die naar Italië verhuisde. Toen haar eerste kind op komst was, verhuisde ze naar het zuiden, 80 kilometer verderop. Daar werkte ze vanuit haar atelier thuis. In 2008 hakte de crisis erin, het werk voor Buccellati en de klanten voor wie ze werkte, verminderde drastisch. Bovendien versnipperde haar energie na de komst van haar tweede kind. “Mijn werk vereist opperste concentratie, voor Buccellati werken is prestige. Het is een heel perfectionistische wereld. Dat kon ik niet meer opbrengen met twee kleintjes thuis. Ik was eerder
al, naast mijn werk voor Buccellati, een importbedrijf in draagdoeken begonnen en gaf voorlichting. Daar heb ik me toen op toegelegd. We kregen nog een derde kindje. Uiteindelijk gingen we in 2014 terug naar Nederland. Ik redde me wel, maar ik miste mijn werk, de concentratie, de focus. Ik heb het nodig als een vitamine. Of je spijt moet hebben van de dingen die je hebt gedaan weet ik niet, maar ik wilde terug naar mijn ambacht en de vrijheid hebben om mijn vak uit te oefenen en over te brengen.”

Uitstervend vak

Nu timmert ze aan de weg om haar atelier en haar naam weer op de kaart te zetten. Echt verdwenen is die naam nooit. “Omdat er maar zo weinig mensen zijn die dit vak beheersen, ben ik niet vergeten. Sommige mensen hebben mijn werk gevolgd. Er komt van alles op mijn pad. Zo werd ik gevraagd om een masterclass te komen geven in Andelst, bij de Mondra smidsopleiding in samenwerking met Crafts Council Nederland, het overkoepelende platform voor creatieve ambachten. Ook werd ik gevraagd om een lezing voor klokkenmakers in Brabant te komen geven, omdat ik in koper hebt gewerkt en klokken heb gegraveerd in Italië.” Ze wil niets liever dan haar vak weer op de kaart zetten. “Drie jaar nadat ik afstudeerde, is de opleiding verdwenen. Je kunt het vak in Nederland alleen nog in de praktijk leren. Als graveurs zoals ik, die het vak op hoog niveau beheersen, hun kennis niet overdragen, sterft het uit. Ik wil een opleiding beginnen. Al zijn het maar een paar leerlingen, dan blijft de kennis bewaard en het vak voortbestaan.”

NH Buurten

Op donderdag 4 januari om 18.45 uur vertelt Jacqueline over haar werk in het TV-programma NH Buurten van regionale omroep NH. Daarna wordt de uitzending elke twee uur herhaald. Op zondag 7 januari wordt het programma op dezelfde tijdstippen uitgezonden. Via de website en de Facebookpagina van de omroep is het item ook te zien.

Ambachtsatelier Jacqueline Jimmink - Vogelenzang 19, Den Burg - T: 06-23444297 - E: info@jacquelinejimmink.com - I: www.jacquelinejimmink.com

Website Jacqueline Jimmink: http://www.jacquelinejimmink.com